- sığallama
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
sığallama
Смотреть что такое "sığallama" в других словарях:
sığallama — «Sığallamaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sebıs — <fr.> Bir işin icrasının arasıkəsilmədən davam etdiyi müddət, vaxt. Kinoya gündüz seansına bilet almaq. Masaj seansı. – Saat on birdə başlanan seansa qalmaq olmazdı. M. Hüs.. Özünümasajlama seanslarının hər biri sığallama ilə başlanır və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cilvə — is. <ər.> Dilbərcəsinə hərəkət, naz, qəmzə, işvə; hərəkətdə, davranışda, danışıqda incəlik, zəriflik, gözəllik, lətafət. Sığallama hərdəm tərlan quş kimi; Tamam sümüyündə cilvə gərəkdir. M. P. V.. <Xəyyam:> Gəl, gəl, olayım səndəki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
masaj — <fr.> Müalicə və ya kosmetik məqsədlə bədəni və ya onun bir yerini əllə sığallama, sürtmə, ovuşdurma. Masaj etmək. Masajla müalicə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ovşar — is. dan. Sağımdan əvvəl heyvanların, əsasən qaramalın əmcəklərini sığallama, ovuşdurma. Ovşara gətirmək – bax ovşarlamaq. Gülüstan <inəyi> yavaşıtmaq və ovşara gətirmək üçün oxşayırdı: – Nənəm, a Mərcan inək; Bacım, a Mərcan inək!. . Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tov — is. Sığal, sığallama. Tov vermək – sığallamaq, yaraşıq vermək. Yanağın yanında zülfə tov vermiş; Ucun sancmış tər duvağın üstündən. M. P. V.. ◊ Tov tutmaq – bax toy tutmaq («toy» da). <Şəhrəbanu xanım:> Vallah, ona bir tov tutaram ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tumar — 1. is. Səliqə vermək üçün saçı, tükü əllə sığallama, sığal səliqə vermə; sığal. Tumar vermək (çəkmək) – bax tumarlamaq. Başına tumar çəkmək. – Niyaz atı çulladıqdan sonra onun başını sığalladı, yalına tumar verdi, gözlərini yumdu. Ə. Vəl.. Yenə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
